Flexodruks, afgekort als flexografische inkt, is een gespecialiseerd type inkt dat onmisbaar is in het flexografische drukproces. Deze drukmethode, breed gebruikt in de verpakking-, etiket- en commerciële drukindustrie, leunt op flexodruks om afbeeldingen en tekst met precisie en kwaliteit over te brengen op verschillende materialen. De formuleringsprocedure van flexodruks is een zorgvuldig uitgewerkte proces. Het omvat een combinatie van bindmiddelen, pigmenten, oplosmiddelen en additieven, waarbij elk een cruciale rol speelt. De bindmiddelen zijn verantwoordelijk voor het houden van de pigmenten bij elkaar en het vastmaken van de inkt aan het materiaal. Verschillende bindmiddelen worden gekozen op basis van het type materiaal en de gewenste eigenschappen van de gedrukte inktfilm, zoals flexibiliteit, duurzaamheid en weerstand tegen chemicaliën. Pigmenten worden geselecteerd op basis van hun kleursterkte, lichtvastheid en vermogen om nauwkeurige kleuren te reproduceren. Ze geven de inkt haar visuele verschijning en zijn cruciaal voor merkherkenning en productinformatie op gedrukte materialen. Oplosmiddelen in flexodruks bepalen de viscositeit en drooggedrag van de inkt. Oplosmiddel-gebaseerde flexodruks werden traditioneel gebruikt vanwege hun goede prestaties op niet-porieuze materialen en snel-droog karakter. Met toenemend milieubewustzijn hebben water-gebaseerde flexodruks echter aan populariteit gewonnen. Deze inktten gebruiken water als oplosmiddel, wat de emissie van volatile organische verbindingen (VOC) vermindert en ze milieuvriendelijker maakt en geschikter voor toepassingen waar veiligheid en weinig geur vereist zijn. Additieven worden toegevoegd om de prestaties van de inkt te optimaliseren. Bijvoorbeeld, surfactanten worden gebruikt om de oppervlaktespanning te verlagen, zorgend voor