چاپ‌های مایع فلکسو با عملکرد بالا برای نیازهای مختلف چاپ

فلکسو سولونت یک مولفه کلیدی در مواد چاپی فلکسوگرافی مبتنی بر محلول است، نقش مهمی در تعیین ویژگی‌ها و عملکرد مواد چاپی طی فرآیند چاپ ایفا می‌کند. محلول‌کننده‌ها در مواد چاپی فلکسوگرافی توابع متعددی را انجام می‌دهند که برای دستیابی به چاپ‌های با کیفیت بالا ضروری هستند. ابتدا، محلول‌کننده‌های فلکسو به عنوان حامل‌های رنگدانه‌ها، جوش‌ده‌ها و افزودنی‌های دیگر در مواد چاپ عمل می‌کنند. آن‌ها این مولفه‌ها را حل یا پراکنده می‌کنند و مخلوطی همگن از مواد چاپ ایجاد می‌کنند که می‌تواند به راحتی روی زیربنای چاپ قرار گیرد. با تضمین توزیع منظم مولفه‌های مواد چاپ، محلول‌کننده‌ها به کیفیت رنگ ثابت و قابلیت چاپ کمک می‌کنند. انتخاب محلول‌کننده می‌تواند بر پراکنش رنگدانه‌ها نیز تأثیر بگذارد، زیرا محلول‌کننده‌های مختلف ظرفیت‌های متفاوتی برای مرطوب‌سازی و پراکنش رنگدانه‌ها دارند که به نوبه خود بر روی شدت رنگ و شفافیت تصاویر چاپی تأثیر می‌گذارد. دوم، محلول‌کننده‌های فلکسو کنترل چسبندگی مواد چاپ را انجام می‌دهند. چسبندگی یک پارامتر کلیدی در چاپ فلکسوگرافی است، زیرا تعیین می‌کند که چگونه مواد چاپ از صفحه چاپ به زیربنای چاپ منتقل می‌شود. محلول‌کننده‌ها به دقت انتخاب و ترکیب می‌شوند تا چسبندگی بهینه برای هر کاربرد چاپ خاص به دست آید. محلول‌کننده با چسبندگی پائین می‌تواند مواد چاپ را جریانی‌تر کند که مناسب برای چاپ سریع یا چاپ روی زیربنای نفوذپذیر است، در حالی که ممکن است برای چاپ روی سطوح غیرنفوذپذیر یا برای رسیدن به ضخامت‌های بیشتر مواد چاپ، نیاز به محلول‌کننده‌ای با چسبندگی بالا باشد. سرعت خشک شدن مواد چاپ فلکسوگرافی نیز بیشتر تحت تأثیر محلول‌کننده‌ها قرار دارد. محلول‌کننده‌های فلکسو با نقاط جوش پائین به سرعت بخار می‌شوند و اجازه می‌دهند مواد چاپ به سرعت روی زیربنای چاپ خشک شود. این ویژگی خشک شدن سریع در بسیاری از کاربردهای چاپ مطلوب است، زیرا به دوره‌های تولید سریع‌تر و کاهش خطر لغزش یا انتقال مواد چاپ کمک می‌کند. با این حال، سرعت خشک شدن باید تعادل شود تا اطمینان حاصل شود که چسبندگی و توسعه رنگ مواد چاپ مناسب باشد. اگر محلول‌کننده بخار شود خیلی سریع، ممکن است مشکلاتی مانند نفوذ نامناسب مواد چاپ به زیربنای چاپ یا خشک شدن نامنظم ایجاد کند که منجر به عیوب در تصویر چاپی می‌شود. علاوه بر این، محلول‌کننده‌های فلکسو می‌توانند سازگاری مواد چاپ با زیربنای مختلف را تأثیر دهند. برخی از محلول‌کننده‌ها ممکن است به طور بهتری با مواد خاص تعامل کنند و چسبندگی و محکمیت مواد چاپ را بر روی آن زیربنای خاص افزایش دهند. به عنوان مثال، محلول‌کننده‌هایی که می‌توانند سطح زیربنای پلاستیکی را به طور نسبی نرم یا منفتق کنند، اتصال مواد چاپ-زیربنای چاپ را بهبود می‌بخشند. با این حال، استفاده از محلول‌کننده‌های فلکسو سنتی، به ویژه آنهایی که شامل ترکیبات آلی ولاتیل مضر (VOC) هستند، نگرانی‌های محیطی و سلامتی ایجاد کرده است. به همین دلیل، روند رشدی به سمت توسعه محلول‌کننده‌های فلکسو پایدارتر، مانند محلول‌کننده‌های با VOC کم یا مبتنی بر بیولوژیک، وجود دارد که می‌توانند عملکرد مواد چاپ را حفظ کرده و همزمان تأثیر محیطی آن را کاهش دهند.